\n(bijna alle foto’s zijn te vergroten door er op te klikken)<\/em>
\n<\/strong><\/p>\n
Rehearsel Uitzicht Buiten valt het op door het licht van de zon, die op al die glaspanelen schijnt, (dat hebben we zondag j.l. even gezien, vandaag niet). Binnen is het gebouw telkens weer verrassend door de weerspiegeling van het licht dat van buiten komt. In het plafond in de trappengalerij is overigens ook met spiegels of spiegelend glas gewerkt, zodat lichtval en beweging nog eens extra geaccentueerd worden zonder dat het hinderlijk of ook maar overdadig is.<\/p>\n Kustwacht<\/strong> Oude haven<\/strong> Wandelen 1<\/strong> De kerk is leeg en stil, maar straalt meer warmte uit dan de kille Allgrimskerk. Onwillekeurig maak ik een vergelijking.\u00a0 Op een plaquette lees ik de naam van: \u00a0\u00a0\u00a0\u00a0\u00a0\u00a0 Johannes Gijsen, Nafnbiskup Maastricht postullegur stj\u00f3rnandi\u00a01995-1996 <\/p>\n Ik heb wel eens medelijden met de man gehad. Hij heeft als conservatief geestelijke\u00a0het nodige aan kritiek over zich heen gekregen en is naar mijn gevoelen weggepromoveerd naar IJsland. Waar hij als “herder”\u00a0wel thuis hoorde weet ik niet, maar in ieder geval niet in Reykjavik.<\/p>\n School<\/strong> Regeringsgebouw<\/strong> Wandelen 2<\/strong> Perlan<\/strong> Hendrik Groen Avond Donderdag 26 mei 2016 (bijna alle foto’s zijn te vergroten door er op te klikken) Rehearsel In een straffe, koude wind\u00a0met lichte regen, soms motregen en met een temperatuur van een graadje of 8,\u00a09 lopen we vanmorgen naar de Harpa, … Lees verder
\n<\/strong>In een straffe, koude wind\u00a0met lichte regen, soms motregen en met een temperatuur van ![\"\"](\"https:\/\/i0.wp.com\/www.jhulshof.eu\/wp-content\/uploads\/2017\/05\/IMG_4727-Custom.jpg?ssl=1\")
<\/a>een graadje of 8,\u00a09 lopen we vanmorgen naar de Harpa, concertgebouw en conferentiecentrum ineen. Het is maar een paar minuten lopen vanaf Skolarbru. Ik had ergens gelezen dat er donderdagochtend een openbare repetitie (rehearsel) van het IJslands symphonie-orkest\u00a0zou zijn. Navraag leert dat dit vanmorgen niet aan de orde is, omdat het orkest deze avond geen concert geeft. De eerstvolgende gelegenheid is op 8 juni a.s., precies op de dag dat we weer huiswaarts keren.
\n
\nHarpa
\n<\/strong>Nu we er toch zijn gaan we de Harpa van onder tot boven bekijken en daarvoor zwerven <\/a>we het hele gebouw door. Op de eerste verdieping zijn meisjes druk doende glazen te vullen met vruchten en vruchtensap. We kunnen daar niet verder. Een mooi rood koord verspert de doorgang.
\nTerug via de trap kan ook niet want er komt een hele lange stoet dames de trap op. Aan een van hen, ze komt uit Denemarken, vragen we wat er aan de hand is. We blijken naar leidinggevende verpleegkundigen te kijken, de meeste uit de Scandinavische landen, die hier confereren over de vraag wat de komende vijftien jaar op medisch gebied te doen voor steeds ouder wordende landgenoten.
\n<\/a>Ook het financi\u00eble aspect mag niet uit het oog worden verloren, aldus de Deense. “Een zeer herkenbaar probleem”, zeg ik: \u00a0“het speelt ook in ons land”. De Deense mevrouw wil het ook liever een Europees\u00a0 probleem noemen. Waar we vandaan komen? Nederland. Nu met vakantie in IJsland? Ja, maar al veel vakanties in Denemarken doorgebracht en daarbij de hele Deense kust afgelopen, tot aan Skagen toe. Het is de bekende vakantiepraat, maar het vindt wel waardering bij mevrouw.<\/p>\n
\n<\/strong>Inmiddels zijn de meeste mensen op de eerste verdieping aangekomen en kunnen wij ook weer onze gang gaan. Met de lift gaan we naar de op een na hoogste\u00a0verdieping. Verder kan niet. We hebben een prachtig uitzicht over de fjord Kollafj\u00f6r\u00f0ur en over Reykjavik, maar de Harpa alleen al is het bezichtigen meer dan waard. Een bijzonder gebouw is het.<\/p>\n\n\t\t\t
<\/a>\n\t\t\t<\/dt><\/dl>\n\t\t\t
<\/a>\n\t\t\t<\/dt><\/dl>\n\t\t\t
<\/a>\n\t\t\t<\/dt><\/dl>\n\t\t\t
<\/a>\n\t\t\t<\/dt><\/dl>
\n\t\t<\/div>\n\n
\n<\/a>Na het bezoek aan de Harpa lopen we langs de oude haven, waar een schoolklasje staat te vissen. De juf vertelt dat ze uit Selfoss komen en dat enkele jaren geleden de schepen van de kustwacht, twee schepen liggen hier in de haven, de Engelse en Schotse vissers hebben tegengehouden met kettingen en stalen kabels. Ik meende me van krantenberichten te herinneren dat er waarschuwingsschoten waren gelost. Nee dus.<\/p>\n
\n<\/a>De oude haven blijkt tevens de startplaats te zijn voor (amateur)zeevissers, puffin-kijkers en walvissengluurders. Ook kun je er fietsen huren. De toerist hoeft maar te kiezen. Twee rijen aan winkeltjes, eettentjes, verhuur-bedrijfjes, rijkelijk voorzien van fel gekleurde, schreeuwende reclameborden, bieden velerlei mogelijkheden voor een welbestede dag. \u00a0Het is na al die reclame een verademing om een boot, waaraan gewerkt wordt,\u00a0op de kade te zien liggen.<\/p>\n
\nWe wandelen langs het Viking-museum de stad in, gewoon omdat het stadsbeeld trekt.\u00a0<\/a>\u00a0“Struun’n” heet dat op z’n Drents en voor zover ik weet wordt dat in het Gronings ook zo gezegd. Mijn vrouw en ik zijn daar goed in, in\u00a0“struun’n”. Niet dat we er steevast op uit zijn om maar wat rond te dwalen, dat niet.\u00a0Het overkomt ons meestal.
\nZo komen we ook bij toeval terecht bij de kerk van wijlen bisschop Gijsen. We gaan naar binnen. Een non, grijs gekleed, is druk bezig bloemen in de kerk neer te zetten. Even later overlegt ze met een man in overall over wat werkzaamheden. Zo plotseling als ze verscheen, zo plotseling is ze ook weer verdwenen.<\/p>\n\n\t\t\t
<\/a>\n\t\t\t<\/dt><\/dl>\n\t\t\t
<\/a>\n\t\t\t<\/dt><\/dl>\n\t\t\t
<\/a>\n\t\t\t<\/dt><\/dl>
\n\t\t<\/div>\n\n
\n<\/a>\u00a0<\/a><\/p>\n
\nReykjavikurbiskup 1996-2007<\/p>\n
\nEenmaal weer buiten vraagt een nieuwsgierig jongetje wat we in de kerk hebben gedaan. <\/a>We verstaan niks van wat hij zegt, maar aan zijn gebaren is te zien dat hij\u00a0bedoelt of we hebben zitten bidden. We glimlachen, knikken maar wat en meteen\u00a0is hij weer verdwenen naar het schoolplein. Voetballen is nu eenmaal belangrijker.
\nWe bekijken het schoolgebouw en lopen daarna nog even rondom de kerk en\u00a0over de begraafplaats. Er zijn wel bisschoppen begraven achter de kerk, maar het graf van\u00a0bisschop Gijsen is\u00a0niet te vinden.<\/p>\n
\nTerug naar het Tourist-Office om voor morgen kaarten voor de bus naar vliegveld Tevlavik <\/a>te kopen. Als dat geregeld is gaan we de hoofdwinkelstraat van Reykjavik opzoeken en zodoende komen we nog langs het gebouw van de regering. Onze chauffeur van gisteren had het over dit gebouw, ooit gevangenis, toen de Denen nog de baas waren.<\/p>\n
\nDe winkelstraat is vooral gericht op toeristen. Souvenirs zijn er in overvloed te krijgen.\u00a0\u00a0Een Tourist-Office zit tussen de souvenirwinkel en een restaurant met terras ingeklemd. Een eindje verderop verkoopt men donuts. Erg druk is het echter niet,\u00a0de vakantiehoogtijdagen moeten nog beginnen, ongeveer vanaf begin juni.\u00a0De meeste wandelaars zijn echter wel toeristen,\u00a0immer te herkennen aan kleding en rugzakken.
\nAan het einde van de winkelstraat gaan we rechtsaf, richting de Allgrimskerk, op zoek naar de Perlan (de parel). In vroeger tijd was dit gebouw bestemd voor de stadsverwarming, nu is het een cultureel centrum. Al lopend komen we langs woonwijken met nogal wat grauwe flats en een mistroostige groenvoorziening. Er wordt blijkbaar niets aan onderhoud gedaan. In sommige tuinen liggen plastic kinderfietsjes, aftandse tuinstoelen en ander afval. Het tuingroen is door de natuur zelf geregeld. Ook de op het oog betere buurten met meer vrijstaande woningen zien er niet veel beter uit. We raken steeds verder verwijderd van het centrum, dat is duidelijk te merken.<\/p>\n
\nOm de Perlan te bereiken steken we een oudere ringweg over. Het gebouw ligt achter een nieuwbouwwijk en wij kunnen het bereiken via enkele wandelpaden. Inmiddels is het licht gaan regenen en het is koud. We zijn blij als we binnen zijn en met de lift naar boven kunnen gaan. Via het restaurantgedeelte komen we terecht op de omloop rondom de glazen koepel.
\n<\/a><\/a>Bij mooi weer heb je een prachtig uitzicht over Reykjavik, het vliegveld en de baai ten zuiden van de Perlan. Nu valt het nogal tegen. De lucht is zwaar bewolkt, alles is grijs, kil en koud. Regenflarden bederven het uitzicht. We herkennen sommige gebouwen in de verte en na wat foto’s te hebben genomen gaan we snel weer naar beneden.<\/p>\n
\n<\/strong>Inmiddels is het weer droog geworden en we zoeken onze weg terug langs de Allgrimskerk. We lopen door de tweede winkelstraat en komen terecht bij een boekwinkel met een flinke voorraad aan boeken. Dat moet gezegd. Zelfs een boek van Hendrik Groen met de titel “Pogingen om iets van het leven te maken – Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 1\/4 jaar” ligt hier, vertaald in het IJslands, voor het grijpen. Aan een kassajuffrouw vertellen we dat dit boek in Nederland nogal populair is en dat we het leuk vinden dat het hier te koop is. Ze luistert aandachtig, glimlacht uiterst vriendelijk en vraagt waar het boek over gaat. Volgens mij is ze meer ge\u00efnteresseerd in de verkoop van het boek. Omdat we het oud-Noors toch niet kunnen lezen zien we maar van de aankoop af.<\/p>\n
\n<\/strong>Tijd voor de boodschappen. Het meest noodzakelijke slaan we in en moe en enigszins <\/a>verkleumd komen we weer in de Skolarbru. ’s Avonds om half 9 zou er nog een pianorecital zijn in de Domkirkjan, de kathedraal van de Evangelisch Lutherse kerk in IJsland. We hebben nog even gekeken, maar er was niks te beleven. Voorseizoen waarschijnlijk. De kerk was overdag ook al niet open.
\nNB: naast de Domkirkjan staat het parlementsgebouw en achter deze kerk was de opstapplaats voor de deelnemers aan de dagtochten.<\/em><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"