simple-lightbox
domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init
action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /www/doc/www.jhulshof.eu/www/wp-includes/functions.php on line 6114jetpack
domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init
action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /www/doc/www.jhulshof.eu/www/wp-includes/functions.php on line 6114wp-optimize
domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init
action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /www/doc/www.jhulshof.eu/www/wp-includes/functions.php on line 6114twentyten
domein werd te vroeg geactiveerd. Dit is meestal een aanwijzing dat er wat code in de plugin of het thema te vroeg tegenkomt. Vertalingen moeten worden geladen bij de init
actie of later. Lees Foutopsporing in WordPress voor meer informatie. (Dit bericht is toegevoegd in versie 6.7.0.) in /www/doc/www.jhulshof.eu/www/wp-includes/functions.php on line 6114Dinsdag 24 mei 2016<\/strong><\/em> Jeep Vulkaan en crisis Hekla Rijden Groots
\n(Bijna alle foto’s zijn te vergroten door er op te klikken)<\/em><\/p>\n
\n<\/strong><\/a>Om\u00a0 9 uur moeten we achter de Evangelisch-Lutherse Domkerk klaar staan om opgepikt te worden. Er rijdt wel een busje van “Extreme Iceland” voorbij maar helaas, die stopt niet. Dus op naar de lobby van hotel Borg. We laten bellen en krijgen te horen dat er problemen zijn met een busje, maar om half 10 zullen we worden opgehaald en naar een verzamelpunt worden gebracht. Het <\/a>werkt. Op het verzamelpunt kunnen we plaats nemen in een groot wit gevaarte op vier wielen. In de jeep zit al een Canadees uit Quebec. Hij spreekt beter Frans dan Engels, we spreken beter Nederlands dan Frans, dus we redden ons uitstekend in het Engels. Onderweg pikken we nog enkele mensen op, waaronder een stelletje uit Utrecht.
\nVoordat we het binnenland ingaan, is er nog een korte stop ergens bij een benzinepomp en krijgen we de gelegenheid voor een kop koffie en om wat proviand in te slaan.<\/p>\n
\n<\/a><\/strong>De chauffeur vertelt tijdens de rit van alles en nog wat over IJsland. De vulkaan-uitbarsting (het vliegverkeer lag 4 weken plat) en het gedoe rondom de Icesave-bank worden ook nog even genoemd.
\nDat laatste gaat ongeveer zo:
\nChauffeur: “Misschien hebt u wel gehoord van het faillissement van Icesave in 2008?Toerist: “ja, dan herinner ik me maar al te goed”.
\nChauffeur: “O, dan hebt u waarschijnlijk geld bij die bank ondergebracht en U \u00a0bent toch nog naar IJsland gekomen?”
\nGrapje.<\/p>\n
\n<\/strong>Tijdens de rit worden we gewezen op de Hekla, de vulkaan die eens in de tien jaar uitbarst. De verwachting is dat het binnenkort weer gaat gebeuren,\u00a0alleen vandaag niet, aldus de chauffeur.<\/p>\n
\n<\/strong><\/a>We stoppen even in de buurt van een lange brug en bij een oude schuur, aan het einde van de asfalt- en het begin van een gravelweg. Deze ligt zeker anderhalve meter hoger dan waar we geparkeerd staan. De eerste ervaring met het binnenland is daar, want na het instappen rijden we schuin omhoog de helling op, een berm kun je het niet noemen, naar de weg.
\n<\/a>Schrikken. De auto schommelt en schudt, de motor gromt, het gravel knarst onder de wielen.
\nChauffeur en bijrijder, Tiddy en Egmar, blijven echter onverstoorbaar en als vanzelfsprekend komen we op de weg terecht. We rijden de hooglanden in, richting Posmark.<\/p>\n
\n<\/strong>Het landschap is groots. Indrukwekkend groots. Grauwe bergen, grijze lucht, het enige wit is de sneeuw dat als ruw gescheurde stroken papier tussen de bergtoppen ligt gevangen.
\nZo nu en dan rijden we door een riviertje, passeren een tegenligger, maken een scherpe bocht, soms zo scherp, dat je denkt de weg weer terug te rijden. Ondertussen voel je je steeds kleiner en machtelozer worden.<\/p>\n