Zaterdag 16 april 2016<\/strong><\/p>\n

Vertrek<\/strong>
\n’s Ochtends komt een echtpaar uit Alkmaar tegenover ons aan de ontbijttafel te zitten. Leeftijdgenoten overigens. Ze lezen evenals wij het dagblad Trouw en ze hebben evenals wij De late Rembrandt en Jeroen Bosch\u00a0gezien. Uiteraard praten we over de schilderwerken van Jeroen Bosch, behandelen het probleem van de toegankelijkheid voor wandelaars van de natuurgebieden in Noord-Holland en Drenthe, spreken onze gezamenlijke ergernis uit over roadrunners, lieden in fel gekleurde sportkleding op racefietsen, die zich in groepen verplaatsen en hun uiterste best doen wandelaars het leven zo zuur mogelijk te maken.<\/p>\n

Bushokje<\/strong>
\nNa het uitwisselen van enkele toeristische tips en elkaar alle goeds wensend nemen we afscheid, \u00a0checken uit en vertrekken naar Den Bosch.
\nParkeren doen we deze keer bij een transferium. Het leermoment van vrijdag heeft\u00a0zo z’n vruchten afgeworpen. De kosten: vier euro in totaal.
\nMogelijkheden: zelfs met vier personen kun je gebruik maken van\u00a0een parkeer- en buskaart. Rit: van transferium naar de Parade (St-Janskathedraal) vice versa. Vertrek: om de tien minuten.
\nTwee Belgische dames ondergaan vol verbazing deze Nederlandse verwennerij. “Bij jullie is alles zo goed geregeld,” zegt een van de dames tegen mij. “Bij ons is er niks!”
\nIk: “Dat zal wel, maar naarmate mijn leeftijd vordert, vind ik Nederland wel steeds ingewikkelder worden”.
\nPas als we in het bushokje staan realiseer ik me dat ik niet adequaat\u00a0gereageerd heb. Ik had de Belgische dames meteen gelijk moeten geven en had moeten zeggen dat we in Nederland al jaren druk bezig zijn om het hele land te overkappen tegen de regen.
\nDe plekken waar dat al gerealiseerd is gebruiken we meteen als bushalte. We zijn daarmee in Groningen begonnen. Om precies te zijn in Bellingwolde. Maar ja, dat zei ik niet.\u00a0 Als onderbouwing van mijn niet gegeven antwoord aan de Belgische dames voeg ik een eigenhandig gemaakte foto van het bushokje van de Groninger Autobus Dienst Onderneming, de Gado, toe. We hebben in dat hokje nog geschuild voor de regen. Deze foto is gemaakt in de zomer van 2002. We liepen toen het “Noaberpad”, een LAW<\/a> langs de Nederlands-Duitse grens.<\/p>\n

Slenteren<\/strong>
\nVlakbij de Sint-Jan kunnen we uitstappen. We zien de echtelieden die we gisteren ontmoetten in de Kleine Wereld – ze zijn op de fiets, herkenning over en weer – we zwaaien naar elkaar en dan\u00a0kuieren we de stad in op zoek naar oude gebouwen. Valt nog niet mee. Echt oude huizen en gebouwen zijn er, maar het is soms\u00a0even zoeken. Er is dan ook veel verdwenen. Dank zij een papieren gidsje komen we echter een heel eind.<\/p>\n

Uilenburg
\n<\/strong>Op de Uilenburg blijven we rondhangen. Bij de steiger van de rondvaartboten over de Binnendieze is het een drukte van belang. Toeristen alom. Veel leeftijdgenoten overigens. Een boot ligt klaar om te vertrekken. Het wachten is op een groep, maar die komt niet opdagen. Lijkt me een goede kans om toch nog kaartjes te bemachtigen, want het bootje moet wel vol. Ik word, samen met nog enkele anderen die blijkbaar op hetzelfde idee zijn gekomen, naar Het Bolwerk gestuurd om kaarten te halen, maar daar weten ze aan de balie van niks en kaarten zijn er niet meer. Als ik terug ben is het bootje vertrokken.<\/p>\n

Bossche bol (1)<\/strong>
\nWe zoeken vlakbij de steiger een terrasje op. Ik bestel voor mezelf koffie en een Bossche bol van Jan de Groot<\/a>. Jan de Groot is blijkens de terras-reclameborden de leverancier van de Bossche bol. Een Bossche bol is veel slagroom, gevat in chocola en iets deegachtigs.
\nZo ongeveer.<\/p>\n

Bossche bol (2)
\n<\/strong>Na drie koppen koffie en \u00a0een Bossche bol voor mij, soep, brood en een glas wijn – mijn vrouw heeft ook het nodige verorberd – slenteren we richting de Sint-Jan.
\nPuur toevallig blijven we staan voor een winkel met Bossche bollen. Biologisch deze keer. Ik stel voor om\u00a0vier Bossche bollen te kopen en deze mee te nemen naar Tiel. We rijden dan langs onze oudste dochter, drinken daar een kop koffie, leveren de vier biologische bollen af en gaan dan door naar huis. Doen we.\u00a0 Om\u00a0zeker te weten\u00a0dat ze thuis zijn moeten we eerst wel even bellen.<\/p>\n

Rugzak<\/strong>
\nAls mijn vrouw een mobieltje uit mijn rugzak probeert te vissen, tikt een man me op de schouder. “Meneer, pas op. Er is iemand bezig uw rugzak te openen”.
\nIk: “Ik weet ervan. Maakt u zich maar geen zorgen. Ik ben er aan gewend, want ze zoekt al 44 jaar al mijn zakken na”. Gezamenlijke lol over eigenlijk niks.<\/p>\n

Biologische Bossche bol<\/strong>
\nWe\u00a0gaan de biologische Bossche bollenwinkel binnen, kopen vier Bossche bollen en\u00a0lopen dan naar de bushalte aan de Parade.\u00a0Een echtpaar, leeftijdgenoten overigens, zitten al op de bus te wachten. De dames kunnen in de overkapte bushalte\u00a0op een bankje\u00a0zitten\u00a0met de doos met Bossche bollen tussen zich in. Het duurt niet lang of de vraag wat er in het doosje zit, komt. Na\u00a0enige uitleg van onze kant zegt mevrouw: “Wel, we zijn\u00a0hier met z’n vieren.”<\/p>\n

We stappen de bus in, gaan op de achterste bank zitten met de\u00a0Bossche bollen tussen ons in\u00a0en binnen enkele minuten zijn we terug bij de parkeerplaats. Met de biologische Bossche bollen. In een doosje. Nog even langs Tiel voor de koffie, dan door naar Hoogeveen. Ons bezoek aan ‘s-Hertogenbosch is ten einde.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Zaterdag 16 april 2016 Vertrek ’s Ochtends komt een echtpaar uit Alkmaar tegenover ons aan de ontbijttafel te zitten. Leeftijdgenoten overigens. Ze lezen evenals wij het dagblad Trouw en ze hebben evenals wij De late Rembrandt en Jeroen Bosch\u00a0gezien. Uiteraard … Lees verder →<\/span><\/a><\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":0,"parent":0,"menu_order":0,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","template":"","meta":{"jetpack_post_was_ever_published":false,"footnotes":""},"class_list":["post-300","page","type-page","status-publish","hentry"],"jetpack_sharing_enabled":true,"jetpack_shortlink":"https:\/\/wp.me\/P4EYUo-4Q","_links":{"self":[{"href":"https:\/\/www.jhulshof.eu\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/300","targetHints":{"allow":["GET"]}}],"collection":[{"href":"https:\/\/www.jhulshof.eu\/wp-json\/wp\/v2\/pages"}],"about":[{"href":"https:\/\/www.jhulshof.eu\/wp-json\/wp\/v2\/types\/page"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.jhulshof.eu\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.jhulshof.eu\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=300"}],"version-history":[{"count":0,"href":"https:\/\/www.jhulshof.eu\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/300\/revisions"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/www.jhulshof.eu\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=300"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}